Sjabloon:Rekenen in de techniek/Machten van 10: verschil tussen versies

Uit testwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
imported>T.vanschaik
Geen bewerkingssamenvatting
 
(geen verschil)

Huidige versie van 16 apr 2023 13:53


Doel

Dit sjabloon wordt in meerdere boeken gebruikt. Zie onder "Links naar deze pagina" welke boeken. De parameter Theorie maakt het mogelijk naar het juiste boek, dat waarin de pagina waarin het sjabloon is opgenomen voorkomt, te verwijzen voor het vinden van de theorie over dit onderwerp.
De parameter is optioneel. Is hij niet ingevuld, dan is er ook geen melding over de theorie.

Invoegtekst

{{Rekenen in de techniek/Machten van 10 
| Theorie = 
}}

Parameters

Theorie
Een algemene link naar een plek waar ondersteunende theorie over het onderwerp is te vinden.

Voorbeeld

{{Rekenen in de techniek/Inleiding 
| Theorie = 
}}

=

Machten van 10

In de wiskunde is het gebruikelijk om in gevallen waarin een getal een aantal keren met zichzelf vermenigvuldigd moet worden, dit aantal aan te geven in een cijfer dat rechts van het getal en ruim boven de schrijfregel geschreven wordt. In vergelijking 1 zijn beide schrijfwijzen voor 3 dat vier keer met zichzelf vermenigvuldigd moet worden weergegeven.
3×3×3×3 =34 = 81
verg. 1
Machten
In vergelijking 2 is hetzelfde gedaan voor 10 dat drie keer met zichzelf vermenigvuldigd wordt:
10×10×10 =103 = 1000
verg. 2
Machten van 10
Het getal dat vermenigvuldigd wordt, wordt grondtal genoemd, het aantal keren wordt de exponent genoemd. Zo is in vergelijking 1 het grondtal 3 en de exponent 4. In vergelijking 2 is het grondtal 10, de exponent 3.
Grondtal
Exponent
We kunnen een tabel maken met daarin het aantal keren dat tien met zichzelf vermenigvuldigd moet worden en de uitkomsten van die vermenigvuldigingen:
aantal keer Betekenis Korte notatie Waarde
1 10 101 10 
2 10 × 10 102 100 
3 10 × 10 × 10 103 1000 
4 10 × 10 × 10 × 10 104 10000 
5 10 × 10 × 10 × 10 × 10 105 100000 
6 10 × 10 × 10 × 10 × 10 × 10 106 1000000 
Machten van 10
De onderste rijen van de laatste kolom maken duidelijk wat het voordeel is van de exponent-notatie: het wordt steeds moeilijker om het aantal nullen goed te tellen. Daarmee wordt het dus ook steeds moeilijker om de juiste grootte van een getal - vooral foutloos - te lezen. Wat ook opvalt is dat het aantal nullen aan het eind van het getal gelijk is aan de exponent.
aantal nullen - exponent

Wetenschappelijke notatie

Ook voor getallen die niet precies een macht van tien zijn kan dit systeem worden toegepast. Je geeft dan aan hoeveel keer een hele macht van 10 je moet nemen:
5700=5.7× 1000=5.7×103     of     5.7103
verg. 3
wetenschappelijke notatie
Deze manier van noteren wordt wetenschappelijke notatie genoemd. Om dit te stroomlijnen is de volgende afspraak gemaakt: Als een getal in wetenschappelijke notatie wordt weergegeven wordt het getal geschreven met één cijfer, dat geen 0 (nul) mag zijn, voor de komma en de macht van 10 erachter.
Regel