Transmissielijnen/Telegraafvergelijkingen: verschil tussen versies

Uit testwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
imported>LambShift
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(geen verschil)

Huidige versie van 3 jun 2024 22:16

Een enkelvoudige elektrische transmissielijn bestaat uit twee equidistante geleiders van een bepaalde lengte L en heeft een homogene structuur. De geleiders hebben afzonderlijk een zekere ohmse weerstand en zelfinductie en t.o.v. elkaar een zekere geleiding en capaciteit. Al deze parameters zijn per eenheid van lengte gedefinieerd. Per lengte-eenheid worden ze gedistribueerde parameters genoemd, aangeduid met r,l,g en c. Onderstaande transmissielijn is afgesloten met een belasting die een impedantie ZL kent. De ruimte tussen de geleiders is gevuld met een diëlektricum, hetgeen de golfsnelheid van de lijn beïnvloedt.


Aan het begin van de lijn (x=0) is een spanningsbron aangesloten (maar niet in de afbeelding zichtbaar). We bekijken een stukje van de lijn gelegen tussen x,x+dx. Spanning en stroom bij x geven we aan met resp. u(x,t) en i(x,t).

Met behulp van de stroom-, resp. spanningswet van Kirchhoff kunnen we differentiaalvergelijkingen opstellen voor u en i.

Er geldt:

u(x+dx,t+dt)u(x,t)=urul

en

i(x+dx,t+dt)i(x,t)=icig

Voor de capaciteit cdx geldt:

ic=cdxu(x,t)t,

en voor de zelfinductie ldx:

ul=ldxi(x,t)t.

Invullen in de genoemde differentiaalvergelijkingen levert:

i(x+dx,t)i(x,t)=icig=cdxu(x,t)tgdxu(x,t)

zodat

i(x+dx,t)i(x,t)dx=cu(x,t)tgu(x,t)

of

i(x,t)x=cu(x,t)t+gu(x,t)

Aaloog vinden we:

u(x,t)x=ri(x,t)t+li(x,t)

De beide vergelijkingen heten de telegraafvergelijkingen. Ze zijn lineair, dus volgens het superpositiebeginsel kunnen we volstaan met harmonische analyse.

We beschouwen daarom een sinusvormig signaal met frequentie f en dus met cirkelfrequentie ω=2πf. We rekenen complex en schrijven u i.p.v. u_ en i i.p.v. i_

De vergelijkingen worden:

ix=(g+jωc)u

en

ux=(r+jωl)i

We noemen

γ=(g+jωc)(r+jωl) de voortplantingscoefficient

en

Z0=r+jωlg+jωc=(r+jωl)(gjωc)g2+ω2c2 , de karakteristieke impedantie.

Voor het gemak drukken we alle grootheden uit in de karakteristieke impedantie. Zo voeren we in:

v=Z0i

dan krijgen de vergelijkingen de eenvoudige vorm

ux=γv

en

vx=γu.

met als oplossingen:

u(x)=Aeγx+Be+γx

en

v(x)=AeγxBe+γx.


Sjabloon:Draaipagina2/Transmissielijnen   Sjabloon:Sub Sjabloon:GFDL-oud